Er is een tijd geweest waarin ik ontzettend veel in schetsboeken werkte. Alles wat ik bedacht, tekenend of schrijvend, kreeg een plaats in een schetsboek. Wat leidde tot een bonte verzameling van felgekleurde bladzijden.

Eigenlijk waren die schetsboeken toen een grote bron van inspiratie, ik putte er gedichten, verhalen, illustraties, filmpjes en muziek uit.

Daarna kwam er een tijd van meer rusteloosheid, waarin ik wel bleef tekenen, schrijven, filmpjes maken en muziek spelen, maar eerder doelgericht. Gemiste kansen eigenlijk, maar soms vind je simpelweg de rust niet.

Ik zou willen dat het terugkwam, de tijd van de schetsboeken, en het komt ook wel terug. Maar nu nog niet, denk ik.

Ondertussen blader ik er wel nog vaak in.
Ik ben niet iemand die veel bijhoudt, mijn tekeningen geef of gooi ik met gemak weg. En van alles dat in de weg staat doe ik afstand. Maar die boeken hield ik voorlopig. Gelukkig maar.