Hier werkte ik afgelopen weken aan. Er kroop heel wat tekenwerk in, wat goed voelde, want ik teken erg graag.
-
Gisteren bakende ik nog eens een dag af om met animatie bezig te zijn.
Mijn volgende animatie is bijna klaar. Ik ben klaar met beeld en montage en ik neem straks nog tijd om er muziek bij de bedenken.Als statief gebruikte ik voor deze animatie een klapkrat.
Dit is een systeem dat ik bedacht, zoekend naar iets dat ik gemakkelijk kan meenemen tijdens workshops stopmotion met kinderen. Het werkt: het is licht en compact en het doet wat het moet doen. In die mate zelfs dat ik het thuis ook gebruik. -
Een goed statief kost geld.
Maar er zijn een aantal goedkope alternatieven.
Ik zal hier af en toe een ideetje posten.In mijn vorige woonst had ik een verwarming waar ik een wasrek aan kon hangen, dat was erg handig!
Tegenwoordig heb ik dat niet meer, maar ik vond al een ander systeem 🙂 -
Er is iets met papierknipsels. Het weergeven van een silhouette biedt zoveel persoonlijke invulling. Wie naar een silhouette kijkt ziet als het ware de essentie, maar zal de details zelf gaan invullen.
Dat geeft voor mij veel extra magie aan animatie met papierknipsels.
Toch is het niet altijd noodzakelijk om alleen maar die silhouette te tonen. Je bent, als maker, vrij om details toe te voegen.Dit kan het de kijker net iets gemakkelijker maken, wat soms beter is wanneer je echt een verhaal of een boodschap wil brengen.
Papier knippen is trouwens echt niet zo moeilijk. Lang geleden maakte ik er deze video over: -
Technisch gezien is het maken van een stopmotion animatie heel gemakkelijk: Je neemt je telefoon, download het gratis programma Stopmotion Studio, bekijkt eventueel een youtube tutorial, en je kan beginnen.
Maar waar moet dat filmpje over gaan?
Het kan evident lijken om eerst een scenario uit te schrijven, en soms is dat ook de beste optie. Toch is het ook leuk om gewoon via vrije associatie tewerk te gaan.Daar waar je bij het schrijven van een script of scenario eerst een web zal weven, kan je ook gewoon gaan zoeken naar een draadje. Dat draadje is je beginpunt, en waar je uitkomt, dat zie je dan wel weer. Zo kan je bijvoorbeeld starten met een figuurtje dat je tekent en een achtergrond die je ooit getekend hebt. Je laat je figuurtje een beetje rond bewegen op je achtergrond en vraagt je af wat voor jou een logische volgende stap zal zijn.
Door via vrije associatie te werken zal je misschien tot een absurd filmpje komen, maar dat kan juist heel verfrissend zijn. Kinderen doen alles op die manier, zo komen zij tot liedjes, verhaaltjes, versjes, spelletjes (waarvan ze ter plekke de regels verzinnen),…
Hervind het kind in jezelf en probeer het eens uit.Dit filmpje werd via vrije associatie gemaakt:
-
Het blijkt 14 jaar geleden te zijn dat ik mijn eerste eigen animatie maakte.
Tijdens een workshop van Wisper vzw leerde ik de stopmotion techniek, en hoe makkelijk dat was, verbaasde me. Zoals ik het toen leerde, verschilde het weinig van tekenen. Met dit verschil dat je tijdens het tekenen een heleboel foto’s moest maken.In dezelfde periode stond mijn eerste roman te verschijnen, en het leek me een goed idee om een promofilmpje te maken. Het bleek ook een goed idee.
Het filmpje kan je hier zien:
-
Het maken van eenvoudige animaties is zo gemakkelijk dat het binnen ieders handbereik ligt. Het maakt dat je in een vlaag van enthousiasme kan beginnen – en zo ook snel weer vastloopt.
Je bewust zijn van een aantal principes waarmee je variatie kan brengen kan een grote hulp zijn. Daarom maakte ik een tijd geleden deze video:
Je kan dus veel meer doen dan figuurtjes verplaatsen als je tot interessante visuele effecten wil komen.
Hier onder zet ik het nog eens op een rijtje:- Of je nu tekent, knipt, met klei werkt of digitaal animeert, er ontstaat een verrassingseffect wanneer je vormen voor de ogen van de kijker laat ontstaan. Dat doe je door gedurende het hele proces van maken na elke kleine verandering een nieuwe foto te maken.
Wil je het ontstaan van een oog weergeven, dan zal het verloop van je foto’s er ongeveer zo gaan uitzien:
- Draaiende bewegingen geven een aparte dynamiek in een filmpje. Als je met losse elementen werkt gaat dat heel vlot: Gewoon draaien
- Het verplaatsen van voorwerpen of personages (maar dat is dan ook het meest voor de hand liggende)
- Spelen met licht is ook héél leuk! Neem er gewoon een zaklamp bij, of zoek naar effecten met een lightpad
- Ook het vergroten of verkleinen van voorwerpen kan voor spanning zorgen (kijk even in het filmpje, vanaf 3’25)
- Of je nu tekent, knipt, met klei werkt of digitaal animeert, er ontstaat een verrassingseffect wanneer je vormen voor de ogen van de kijker laat ontstaan. Dat doe je door gedurende het hele proces van maken na elke kleine verandering een nieuwe foto te maken.
-
Hoewel 3d animatie ook een bepaalde betovering teweeg brengt, gaat mijn voorkeur meestal uit naar een platte wereld. Naar getekende, geschilderde of geknipte achtergronden, en naar platte figuurtjes.
In dit stukje toon ik drie soorten figuurtjes, die allemaal heel gemakkelijk te maken zijn.
Splitpenfiguurtjes: Deze figuurtjes kunnen gemakkelijk in de gewenste houding geplooid worden. Wel kan je ze niet heel klein maken, want dan lukt het niet meer met die splitpennen. Koop hiervoor de kleinst mogelijke splitpennen.
Losse figuurtjes: Het principe is hetzelfde als bij de splitpennen, alleen gebruik je hier geen splitpennen. De verschillende delen blijven los, wat de beweging minder stabiel maakt, maar soms is dat net wel grappig.
Figuurtjes in verschillende houdingen: Hier zal je voor elke houding een nieuw figuurtje maken. Het is daarom aan te raden om deze figuren eenvoudig te houden. Een lichtbak of lightpad kan hier een dankbare hulp zijn.
-
Deze site is nog keihard onder constructie, ondertussen bouw ik verder. Tot gauw!